۱۳۸۶ دی ۱۹, چهارشنبه

یادداشتی از سر بی حوصلگی

وقتی در مملکتی وکلای از غربال رد شده اش، این گونه باشند که « برخی از نمایندگان که اولین بار رئیس جمهور را بعد از بازگشت از سفر حج می دیدند با دست زدن به کت و شلوار و لباسهای احمدی نژاد دست خود را به سر و صورت خود میمالیدند تا جایی که در یک مورد یکی از نمایندگان برای تبرک باقی مانده آبی را که رئیس جمهور نوشیده بود را خورد و به لباس های خود پاشید».
بدیهی است که معاون اول رئیس جمهورش هم خواهد گفت: «حداكثر شدن مطلوبیت باعث شد ظلم‌های فراوانی به دلیل انگیزه‌های زیاده‌طلبانه از سوی سیاست‌گذاران و حاكمان رخ دهد كه تجربیات اسف‌بار و ظالمانه‌ای برای مردم به جا گذاشت».
می خواستم دنباله این نوع خبرها را بگیرم. چشمم افتاد به این عکس تازه ازاراک::

با خود گفتم، بدبخت ملتی که « تفریح اش» تماشای مراسم اعدام باشد!

0 نظر: