۱۳۸۷ آبان ۲, پنجشنبه

مستضعفین وال استریت و بازارمالی لندن

درسی سال گذشته، کم پیش نیامده است که وقتی صحبت از هزینه های اجتماعی وبهداشتی و آموزشی شد، مدافعان بازارآزاد درانگلیس و امریکا و دیگر کشورها به شکوه برآمدند که بابام جان، دولت نمی تواند دراین موارد هزینه کند. دردیزی باز است حیای گربه کجا رفته است؟
حالا رسیده ایم به این بحران سراسری، و نمی دانم چه کسی جادوگری کرده است که به ناگهان، همین آقای براون که به خاطر ده میلیون پوند و حتی کمتر، بیمارستانها بسته است، به ناگهان بیش از یک تریلیون پوند ( 1000 میلیاردپوند) پول پیداکرده است تا به « اقشار آسیب پذیر» بازارمالی که به قول خودش، مسبب این بدبختی اقتصادی هستند، « یارانه» بدهد!
البته از وضعیت امریکا هم غفلت نکنیم. وقتی ایالت نئوارلئان از طوفان کاترانیا منهدم شد، برای ماهها، حتی اجساد مردگان را هم جمع نکرده بودند. چون شهرداری منطقه « پول» نداشت و دولت فدرال هم که از این « بودجه ها» ندارد.
حدس می زنم دراین چند هفته گذشته، آقای بوش هم باید خواب نماشده باشد که درطول یک مدت کوتاه ( تا این لحظه) توانست 1800 میلیارددلار برای کمک به « مستضعفین وال استریت» هزینه نماید!
واما جدی باشیم. نتیجه گیری اخلاقی این تجربه تلخ این است که دیدگاه اقتصادی حاکم در سی سال گذشته، درموارد متعدد دروغ و ناراستی تحویل مردم داد. پول بود و هست. منتهی، آن چه که نبود، مستضعفین وال استریت « محتاج» نشده بودند.
آیا مردم عادی بازهم این دروغها را باورخواهند کرد؟

0 نظر: