۱۳۸۸ بهمن ۱۹, دوشنبه

ماو این اقتصاد پادگانی ما:

به پیشباز 22 بهمن
مدتی است دارم روی متنی کار می کنم درباره « پادگانی شدن» اقتصاد درایران، که هنوز کلی کار دارد. فعلا بخش اولش را می گذارم در این جا- مثل اغلب وراجی های من مطلب طولانی است. از عزیزانی که به وبلاگ سر می زنند وحوصله خواندن مطلب طولانی را ندارند، تمنا می کنم روی ضربدرگوشه راست کلیک کنند:
*****
پیچیدگی ادارة یك اقتصاد سرمایه داری دیر آمده وقتی با بی قابلیتی و نظر تنگی و حرص وآز تمام نشدنی اداره كنندگان آن اقتصاد توام شود، نتیجه همین اقتصاد بی در وپیكر كنونی ایران می شود كه به هر جایش كه دست می زنید، از آن نكبت و فلاكت می بارد....

1 نظر:

ناشناس گفت...

با سپاس از نوشته وزین، نغز وبسیار زیبای شما در ورد اقتصاد ایران ، ملتمسانه درخواست دارم که هچنان و هچنین و ادامه وار به تشریح مسائل مختلف اقتصادمان بپردازید . چون بعضی وقتها بسیاری از دوستان و حتی اساتید نسخه پیچی این اقتصاد را در قالب فلان درصد سیاست پولی انقباضی و یا فلان درصد سیاست مالی انبساطی در جهت سامان دادن این کشتی به گل نشسته ! تجویز ی کنند و اینچنین می نایاند که این زاغ کبک وار در خرمن بوستان گل سرخ به دنبال تخم هندوانه می گردد !
دوست عزیزم عمیقا نیاز به نقد احساس می شود که اگر بر تارک گردنت سنگینی نکند و اگر هم این طور باشد که نیست از سنگینی محمل و کجاوه بر گردن بسی سنگین تر نیست .
اینگونه می نمایاند که این اقتصاد گل وبلبل ما دارد خود به بوستان گل و بلبل تبدیل میشود ، گاهی وقتی در سایه گلها و معدود درختان این باغ فارغ از فکر و خیال روزانه پروانه وار از شهد آن مینوشیم اینطور می نمایاند که مست و مسخ می شویم از شیرینی عسل وار آن و نمی دانیم که این شهد و شیرینی به مثابه همان تخم هندوانه ای است که زاغ کبک وار در خرمن بوستان گل سرخ به دنبال آن است که البته ما و یا حداقل من نمیفهمم !
دوستت یاسین