۱۳۸۷ آبان ۸, چهارشنبه

دلار« تقلبی» و ریال « واقعی»!

آقای احمدی نژاد درخرم آباد فرموده اند که «بدهي دولت فدرال آمريكا را 10 هزار و 570 ميليارد دلار عنوان كرد و گفت: معناي اين حرف اين است كه دلار تقلبي و بدون پشتوانه چاپ و در دنيا توزيع كرده اند» و اما یک سئوال ساده از آقای رئیس جمهور:
درهفته اول فروردین 1372 که نرخ ارز درایران « شناور» شد، ارزش دلار دربازار سیاه 1600 ریال و در بانک مرکزی جمهوری اسلامی 1585 ریال بود. ممکن است برای مردم توضیح بدهید که چه شد که نرخ این دلارهای « تقلبی» به قول شما دربازار امروز تهران به 10200 ریال رسیده است، یعنی ریال « واقعی» شما نزدیک به 85% ارزش خود را دربرابر این دلارهای « تقلبی» از دست داده است؟
پ.ن: برپدر پیری لعنت: داشت یادم می رفت، راستی آقای رئیس جمهور از 1973 به این سو هیچ واحد پولی در جهان پشتوانه طلا ندارد.

۱۳۸۷ آبان ۲, پنجشنبه

مستضعفین وال استریت و بازارمالی لندن

درسی سال گذشته، کم پیش نیامده است که وقتی صحبت از هزینه های اجتماعی وبهداشتی و آموزشی شد، مدافعان بازارآزاد درانگلیس و امریکا و دیگر کشورها به شکوه برآمدند که بابام جان، دولت نمی تواند دراین موارد هزینه کند. دردیزی باز است حیای گربه کجا رفته است؟
حالا رسیده ایم به این بحران سراسری، و نمی دانم چه کسی جادوگری کرده است که به ناگهان، همین آقای براون که به خاطر ده میلیون پوند و حتی کمتر، بیمارستانها بسته است، به ناگهان بیش از یک تریلیون پوند ( 1000 میلیاردپوند) پول پیداکرده است تا به « اقشار آسیب پذیر» بازارمالی که به قول خودش، مسبب این بدبختی اقتصادی هستند، « یارانه» بدهد!
البته از وضعیت امریکا هم غفلت نکنیم. وقتی ایالت نئوارلئان از طوفان کاترانیا منهدم شد، برای ماهها، حتی اجساد مردگان را هم جمع نکرده بودند. چون شهرداری منطقه « پول» نداشت و دولت فدرال هم که از این « بودجه ها» ندارد.
حدس می زنم دراین چند هفته گذشته، آقای بوش هم باید خواب نماشده باشد که درطول یک مدت کوتاه ( تا این لحظه) توانست 1800 میلیارددلار برای کمک به « مستضعفین وال استریت» هزینه نماید!
واما جدی باشیم. نتیجه گیری اخلاقی این تجربه تلخ این است که دیدگاه اقتصادی حاکم در سی سال گذشته، درموارد متعدد دروغ و ناراستی تحویل مردم داد. پول بود و هست. منتهی، آن چه که نبود، مستضعفین وال استریت « محتاج» نشده بودند.
آیا مردم عادی بازهم این دروغها را باورخواهند کرد؟

۱۳۸۷ مهر ۲۳, سه‌شنبه

بحران مالی بین المللی!

روزشنبه گذشته با مسئولان رادیو همبستگی مصاحبه ای داشتم در باره بحران مالی بین المللی که می توانید آن را دراینجا بشنوید.
دراین مصاحبه گذشته از خبط و خطاهائی که حتما هست چند تا اشتباه لپی هم دارم که به خاطرشان پوزش می طلبم. مثلا منظورم از « انقلاب دهه 20» به واقع « بحران دهه 20» است و یکی دو تا اشتباه شبیه دیگر.
به بزرگی خودتان می بخشید.
عزیز نادیده ام رضا باز به دادم رسید. فعلا اگررادیو همبستگی فیلتربود اینجا را امتحان کنید لطفا! ( با تشکردوباره از رضا)

۱۳۸۷ مهر ۲۱, یکشنبه

نقدی کردن یارانه ها و دوسه نکته کم اهمیت!

آقای رئیس جمهور می گوید که «طبق بررسي اوليه ما به ‌٥٣ تا ‌٥٤ ميليون نفر يارانه اختصاص داده مي‌شود،» و بعد ادامه داد که «حدود تقريبي يارانه‌ها از نزديك به ‌٥٠ تا ‌٧٠ هزار تومان براي هر نفر است.»
سه نکته: اگر توجه داشته باشید که 63 میلیون نفر درطرح جمع آوری اطلاعات اقتصادی خانوارشرکت کرده اند، درصد کسانی که وضع شان طوری است که باید به آنها « یارانه نقدی» داد، می شود، بین 84 تا 86درصد. جا دارد به آقای احمدی نژاد به خاطر این دستاورد بزرگ « تبریک» و به ملت عزیر ایران هم به خاطر این مصیبت تسلیت عرض بکنم.
واما نکته دوم، همین طور سردستی حساب کردم هزینه این طرح می شود، سالی 38.520.000.000.000 تومان. این را هم می دانیم که دولت سالی 30هزار میلیاردتومان کسری بودجه دارد. بعید می دانم که همه این کسری به خاطر، یارانه ها باشد، حتی اگر فرض کنیم که تنها نیمی از آن به خاطر پرداخت یارانه هاست که پس از حذف یارانه ها دیگر مورد نخواهد داشت ولی هنوزنیمی دیگر به واقع کسری بین هزینه های دیگر و درآمدهای دولت است، یعنی نیاز مالی دولت می شود سالی 53.5 هزار میلیاردتومان که براساس نرخ ارز در بازارامروز تهران، می شود سالی 54 میلیارددلار. اگرچه نمی دانم رقم واقعی درآمدهای ایران از نفت چه میزان است ولی می دانم که سالی نزدیک به 50 میلیارددلار هم کسری تراز پرداختها داریم که اگر این گمان من راست باشد، نیازهای مالی دولت فقط برای همین دو فقره می شود سالی حدودا 100 میلیارد دلار. با کاهش بهای قیمت، دلارهای نفتی که مراد نمی دهد. بازارهای مالی جهانی هم که این روزها دست کسی نیستند، آقای رئیس جمهور، ممکن است برای مردم روشن بفرمائید که از کدام منبع قرار است این طرحها را اجرا و تامین مالی بفرمائید؟
پ.ن. آقای رئیس جمهور هم چنین فرمودند که چک کرده ایم و 99.34 درصد مردم در این فرمها درباره وضعیت اقتصادی خود راست گفته اند. خدمت مردم ایران جسارت نمی کنم ولی یادم هست درقدیم که درکشورهائی که حکومت های مستبد داشتند و انتخابات برگزارمی کردند و نزدیک به 100 درصد مردم هم به دیکتاتورحاکم رای می دادند دوست خدا بیامرزما که از ما چند سالی بزرگتر بود و دنیا دیده بود می گفت تردید نکنید که دروغ می گویند. حالا من هم فکر نمی کنم که مردم دروغ می گویند ولی یکی دارد دروغ میگوید!

۱۳۸۷ مهر ۱۰, چهارشنبه

« سوسیالیسم» برای ثروتمندان و قمارخانه وال استریت

متاسفانه حال وروز خوشی ندارم و درضمن، بیشتر از همیشه هم گرفتاری های دیگری دارم و به همین خاطردربروز کردن این وبلاگ کمی زیادی تنبلی کرده ام. شرمنده ام. ولی دوستی خواسته است که درباره بحران چیزی بنویسم. با وجود این که دراین باره دانش دندان گیری ندارم این یادداشت را نوشته ام که شاید آگاهان و آنان که حتما بیشتر می دانند از سرلج هم که شده در این باره بنویسند. بهرحال
«.....من با اجتماعی کردن زیان های بخش خصوصی مخالفم ولی شاید برای اولین بار پیش آمده است که با آقای بوش موافقم که وضعیت را به جائی رسانده اند که به غیر از این، راه دیگری نیست. ....»
پ.ن: درباره این موضوع و بطور کلی اقتصاد، نوشته های این وبلاگ را حتما بخوانید
پ.ن.2.امشب ( شب جمعه) در تلویزیون از زبان ویل هتن- یکی از محترم ترین اقتصاددانان این ولایت - شنیدم که دولت فخیمه انگلیس تا کنون بیش از 250 میلیارد پوند برای کنترل بحران مالی هزینه کرده با تعهد به گردن گرفته است که باز به گفته او، حدودا 30% تولید ناخالص داخلی این ولایت است. درباره ضمانت دولت ایرلند هم به نکته جالبی اشاره کرد که مبلغی که از سوی دولت ایرلند « ضمانت» شده است، دو یا سه برابر تولید ناخالص آن کشور است (دربرنامه« یک هفته در سیاست» بی بی سی یک)