آقای وزیر اقتصاد: بند زدن چینی شکسته خودت واجب تر است!

مرد نابینائی بود که از مال دنیا تنها یک تغار شیر داشت. یکی از روزها با خودش صحبت می کرد گفت وقتی این تغار شیررا فروختم با پول آن یک جفت گوسفند نر وماده می خرم. زیاد طول نمی کشد که صاحب یک گله گوسفند می شوم. این گله گوسفند را می فروشم و با پولش، پیش قسط یک کارخانه شالی کوبی را می دهم و همان سال دوم، با درآمد آن، کارخانه شالی کوبی دوم را راه می اندازم. دو سه سال بعد، کارخانه ها ی متعدد شال کوبی ام را می فروشم و با پولش، فلان کارخانه اتوموبیل سازی را که دولت می خواهد بفروش برساند، می خرم. در همین موقع دو سه تا مگس سمجی نشستند روی دماغ مرد نابینا. دو سه بار با به حرکت درآوردن آرام دستش کوشید مگس ها را بپراند ولی موفق نشد. خودش را جا بجا کرد و با قدرت بیشتر دستش را برای پراندن مگس ها، در هوا چرخاند. از بد شانسی دستش خورد به تغار شیر و تغار برگشت و افتاد و شکست.....
حالا شده کار زعمای و سیاست پردازان مملکت فخیمه
درگوشه و کنار مملکت، مردم از نبودن گاز و از زیادی سرما منجمد می شوند و گناه این بی عرضگی شرم آور یک روز می افتد به گردن خارجی ها و فردا به گردن شماری از نه چندان « خودی ها» که از خارجی ها « خواستار قطع گاز» شده بودند! و حالا وزیر اقتصاد، با منتهای پرروئی- اگر نگویم بی شرمی اعلام می کند که «ایران قصد دارد از طریق انرژی هسته ای 20 هزار مگاوات برق تولید کند که .... می تواند مازاد آن را از طریق کشور پاکستان به هند صادر می کند»
آقای وزیر اقتصاد: اگر خیلی بند زنی بلدی اول چینی شکسته خودت را بند بزن....