۱۳۸۶ دی ۳, دوشنبه

گالیله

برای این 146 نفر که تنها یکی شان را از دوراندکی می شناسم
وقتی درآتش جهالت شب می سوخت،
آن ماندگار، آن زنده پیر حقیقت جو
کوبید، پا برزمین سخت و ندادرداد:
«می چرخد.... می چرخد»
امروز، بعد از گذشت سیصد و اندی سال
گالیله ها هنوز، بر دارهای فاجعة جهل، مصلوب می شوند
و تفته کوره های جنایت، از هیمه ای که پیکر انسان است، می سوزد
گالیله های جوان، فریاد می کنند
ای عاشقان شب، ما را ازآتش و از سوختن مترسانید
ما....ماندگارترین شعله های تاریخیم
تا عاشقان شب، درسیاهی شب، سرمست غارتند،
تا ظلم و کین بجاست
آتش فشان سینة ما نیز
ماراازآتش و از سوختن.... مترسانید

0 نظر: