مبحث دردناک سرمایه گذاری خارجی درایران

درخبرها آمده است که به گفته آقای نهاوندیان در5 سال آینده ایران به جذب 1000میلیارددلار سرمایه خارجی نیاز دارد تا بتواند به اهداف اقتصادی که برای خود معین کرده است برسد. این رقم بسیار چشمگیری است. یعنی بطور متوسط ایران باید سالی 200 میلیارددلار سرمایه خارجی جذب کند تا درپایان 5 سال بتواند به این میزان دست بیابد. با توجه به تحریم های تازه ای که برقرارشده است بیشتر از همیشه جذب سرمایه خارجی دشوار شده است. ولی از آن گذشته، نمی دانم آقای نهاوندیان این رقم را برچه مبنائی محاسبه کرده اند. چون دراینجا می خوانیم که کل سرمایه خارجی که درطول 1992 تا 2009 یعنی در طول این 17 سال جذب شده است تنها 34.6 میلیارددلار بوده است که متوسط سالیانه می شود اندکی بیشتر از 2 میلیارددلار درسال که درواقع یک صدم آن میزانی است که به قول آقای نهاوندیان به آن نیاز وجود دارد. اگرفرایند جذب سرمایه بخواهد با همین روال ادامه یابد که 99درصد کسری وجود دارد و اگرایران در جذب سرمایه خارجی نا موفق تر شود- که احتمالش زیاد است- در آن صورت که باید فکر دیگری کرد. آن چه که بحث بر نمی دارد این که برای اقتصادی چون اقتصاد ایران جذب چنین میزانی از سرمایه خارجی غیر عملی است و نمی دانم چرا مسئولان بدون توجه به واقعیت ها براجرای برنامه هائی این چنین غیر ممکن نظر دارند! نمی دانم خنده دار است یا گریه آور که اگر همین روال کنونی جذب سرمایه خارجی ادامه یابد ایران در سال 2501 می تواند این میزان سرمایه خارجی جذب کند. به قول معروف، تا آن موقع هم کی مرده و کی زنده!