عجایب صنعتی دیدم در این دشت!!!

واقعا که اقتصاد ایران در کنار سیاست اش دارد به صورت مقوله ای در می آید که تنها از مابهتران می توانند از رمز وراز آن سر در بیاورند. فعلا کاری به آمارهای مختلفی که گاه وبیگاه منتشر می شوند و تصویر مخلوطی به دست می دهند ندارم ولی از این یکی دیگر نمی توانم گذشت.
چند سالی است که ظاهرا برای روز مبادا درایران حساب ذخیر ارزی داریم که به عنوان یک ایده خیلی هم خوب است. با وضعیتی که بازار نفت داشت، قاعدتا باید این حساب اکنون پر وپیمانه باشد چون بهرحال میزان دلارهای نفتی ایران افزایش قابل توجهی داشته است. فعلا هم به این هم کار نداریم که از میزان واقعی این افزایش خبر نداریم ولی یادمان هست که آقای کروبی در دوره انتخابات ریاست جمهوری، ارقامی به دست داد که قابل توجه بود. هرچه که میزان ندانستن های ما باشد ولی به نظر منطقی می آید اگر فرض کنیم که با افزایش چشمگیر بهای نفت درآمدهای نفتی ما هم بیشتر شده و در نتیجه « حساب ذخیره ارزی» ما باید چاق و چله باشد.
ولی نه، این تنها « تئوری» این قضیه است.
دو تن از مسئولان حکومتی که قاعدتا باید در باره این حساب اطلاعات دست اول داشته باشند با فرمایشات خودشان، من بیچاره را گیج کرده اند. از یک سو:
« رئیس کل بانک مرکزی با ارائه گزارشی به مجلس شورای اسلامی اعلام کرد: میزان موجودی حساب ذخیره ارزی در هفت ماه اول سال به منفی 491 میلیون دلار رسیده است»
ولی از سوی دیگر:
«وزير امور اقتصادي و دارايي گفت: حساب ذخيره ارزي از ابتداي سال تا پايان شهريور 84 در مجموع 14 ميليارد و 266 ميليون دلار ورودي، 8 ميليارد و 499 ميليون دلار هزينه و 5 ميليارد و 757 ميليون دلار مانده حساب داشته است»
ایراد بیخود نگیریم!
اختلاف این دو تا، فقط 6248.000.000 دلار یا به حساب دلاری 910 تومان، فقط 5.685.680.000.000 تومان است.
برپدر بی سوادی لعنت!
باز نمی توانم این رقم را بخوانم! شما چی!