فصل نتیجه گیری کتاب مظلومم: « قرن گم شده»، که پژوهشی است در باره اقتصاد و جامعه ایران در قرن نوزدهم، که چند سالی است درکوره راه چاپ درایران گردو خاک می خورد.
......دراین ساختار مخرب و زندگی سوز تنها مقامی كه زور نمی شنود ولی همیشه زور می گوید، مستبد اعظم، شاه است كه بر تارك این مخروط خود كامگی نشسته است. برای بقیه لایه های این مخروط، به غیر از تحتاتی ترین لایه كه در ضمن پرشمارترین آن هم هست، زندگی هر روزه تركیبی است از زور شنیدن و در لحظه ای دیگر زور گفتن. كل زندگی اقتصادی و اجتماعی براین مدار اجحاف سالار ی می چرخد........
0 نظر:
ارسال یک نظر