به یاد مصدق

فرداشنبه 28 مرداد است. 53 سال پیش درچنین روزی کودتای ننگین وخائنانه دربار-کاشانی-امپریالیسم برعلیه حکومت دکتر مصدق به « پیروزی» رسید. کودتاگران با همه تبلیغاتی که برای 25 سال کرده بودند ولی هیچ گاه درچشم اکثریت مردم ایران مشروعیت نداشتند. دولت مصدق بهترین فرصتی بودبرای این که به دنیای واقعا مدرن وارد شویم ولی خائنان کودتاگر این فرصت تاریخی را از ما گرفتند ولی هرچه کرده اند و می کنند نتوانسته اند خاطره تابناک مصدق را از ما بگیرند. نه این کودتای ننگین

رافراموش می کنیم و نه عاملان وطن فروش اش رامی بخشیم.

چرا می گویم دوره حکومت مصدق بهترین فرصت ما بود که از ما گرفتند؟ دركنار آن همه توطئه و جنایت و خیانت پهلوی طلبان و کاشانی ها و بقائی ها و زاهدی ها نه روزنامه ای بسته شد و نه كسی به خاطر بیان عقیده به زندان افتاد. در مملكتی كه فرهنگ سیاسی عهد دقیانوسی اش انتقاد از یك بخشدار و یا یك طلبه را بر نمی تابد و منتقد را به غل و زنجیر می كشد- « بزرگان» كه دیگر جای خود داشتند و دارند- درست 4 روز پس از این که به نخست وزیری می رسد یكی از اولین دستورات او بخش نامه ای است كه در آن به شهربانی كل كشور می نویسد كه:
« در جراید ایران آن چه راجع به شخص این جانب نگاشته می شود، هر چه نوشته باشند و هر كس كه نوشته باشد نباید مورد اعتراض و تعرض قرار گیرد.»[i].
و ادامه می دهد كه در سایر موارد بروفق مقررات قانون عمل شود و تازه در این مورد هم اخطار می دهد، « به مامورین مربوطه دستور لازم در این باب صادر فرمائید كه مزاحمتی برای اشخاص فراهم نشود»[ii]. در تمام مدت صدارت خویش، به واژه واژه این بخش نامه خویش وفادار ماند. کاری ندارد! خودتان قیاس کنید که بعداز او، بر ماچه رفته است و چه می رود!
[i] نامه دكتر مصدق به شهرباني كل كشور، مورخ 11 اردبيهشت 1330، نامه هاي دكتر مصدق، گردآوري محمد تركمان، تهران،‌ جلداول، تهران 1375، ص 165
[ii] همان، ص 165

دوست داشتید این یادداشت را هم بخوانید.