وقتی كه عید بیاید،وقتی كه سال كهنه، همراه رنح های قدیمی
در گور سرد و تیرة تاریخ،
مدفون شود برای همیشه،
زنجیرهای سربی پایت را، این خستة قرون
تقسیم می كنیم...
وقتی كه عید بیاید؟
وقتی كه زندگی از پایه نو شود،
وقتی تو ومن و ایشان و دیگران..
زنگار ننگ سال های قدیمی و كهنه را
از چهرة زمانه زدودیم
وقتی یكی شدیم....
آنگاه:
مدرسه را
و آب را،
خورشید و ما ه و زمین را،
و اشك و گریه را
و خنده را،
و كشتی و طوفان را،
آینده را ...
تقسیم می كنیم...
تنها اگر كه عید بیاید....
تنها اگر كه سال كهنه.... شود نو....
فروردین 1360 ردینگ
0 نظر:
ارسال یک نظر