ما و این تنبلی ملی ما!

خیلی این پا اون پا کردم که این چندکلمه را بنویسم یا خیر! می دانم چیزی به عیدو سال نو نمانده و نبایددرچنین ساعات فرخنده ای به کسی بالاتر از گل گفت. ولی از سوی دیگر، خواهش می کنم کمک کنید و اگر اطلاعی دارید به من خبر بدهید. این سالها ایرانی ها در همه جای جهان پراکنده اند: آیا کسی در جائی، فرق نمی کند امریکائی لاتین، آسیا، اروپا و یا افریفا وامریکا کشوری را می شناسد که تقریبا سه هفته تقریبا همه چیز در آن تعطیل باشد! اگر این نشانه یک تنبلی ذاتی ملی نیست پس نشانه چیست؟ در شرایطی که درسازمان ملل متحد خیلی تصمیمات دارد درپیوند با ایران گرفته می شود، مگر می شود همه روزنامه ها برای سه هفته تعطیل باشند! مدارس را هم که چند روز زود تر تعطیل کرده اند. در خصوص تهران، معلوم نیست به چه دلیل و با چه توجیهی شیوه رفت وآمد اتوموبیل ها را تغییر دادند و بعد دادوبیدادشان به هوا رفته است که تهران « قفل» کرده است! من نمی دانم غیر از این چه انتظاری می شود داشت؟ اگر برنامه های تلویزیونی هم جذاب نباشد که احتمالا نیست، لابد مردم هم می نشینند پشت اتوموبیل و می روند « گردش»...

ولی از شوخی گذشته، فکر نمی کنید که باید یک فکری به حال این تنبلی ملی مان بکنیم؟