چه دانی و پرسی، سئوالت خطاست.... فرناز جان:

امروز صبح این مطلب را سایت امشاسپندان خواندم، هر کار کردم به آن لینک ندهم دیدم نمی شود. حیف است واقعا حیف که عزیزانی که به نیاک سر می زنند واحتمالا از وجود یک همچه « آتش پاره ای» ( فرناز جان به قول خودت چشمک!) بی خبر بمانند. نه فقط نثر فرناز به جد فاخر است بلکه نکته هایش هم بی تعارف، منبت کاری واژه را می ماند ومسایلی است که باید در باره شان نوشت و باز هم نوشت. چقدر خوب است که شایسته زنی چون فرناز در باره این مسایل قلم می زند. دوست وعزیز بزرگوار، قلمت پر توان تر باد . بنویس، باز هم بنویس...... بیشتر بنویس..... که ما نیازمندیم...